پمپ سرنگ و نحوه عملکرد آن

پمپ سرنگ و نحوه عملکرد آن

پمپ سرنگ مقدار معینی دارو را در مدت زمان خاص به بیمار تزریق می گردد.

در بخش مراقبت های ویژه و یا پس از عمل های جراحی مختلف ممکن است لازم باشد تا میزان خاصی دارو به صورت منظم و در زمان خاص به بیمار تزریق شود.

با استفاده از این دستگاه می توان مقدار خاصی از دارو را به صورت پیوسته و در زمان معینی به خون از طریق یک سوزن بسیار نازک در زیر بازو، پا و یا شکم تزریق کرد.

قطر داخلی سرنگ استاندارد و ثابت می باشد و بر اساس آن می توان سرعت تزریق را با تنظیم سرعت خطی حرکت پیستون سرنگ کنترل نمود.

موارد مصرف و اجزای تشکیل دهنده پمپ سرنگ

پمپ سرنگ حدود 2 کیلوگرم وزن دارد و بر روی پایه ای مخصوص قرار میگیرد.

از این دستگاه به جهت تزریق های منظم و مداوم داروهای شیمی درمانی، هورمونی، آنتی بیوتیک خاص، داروهای قلبی و یا تغذیه نوزادان نورس با شیر می توان از این دستگاه استفاده نمود.

این دستگاه می تواند مقادیر بسیار کمی از دارو را با دقت بالا به بیمار تزریق کند.

پمپ سرنگ با استفاده از یک رایانه هوشمند می تواند موجب کاهش و یا افزایش جریان تزریق گردد.

در صورت بروز هرگونه مشکل در برابر تزریق جریان مایع مانند انسداد رگ و یا جا به جایی آنژیوکت آلارم های دستگاه اخطار می دهند.

اجزای تشکیل دهنده دستگاه پمپ سرنگ در ذیل آمده است:

• رایانه هوشمند
• ست نگهدارنده
• سوزن یا کانولا
• پمپ
• پلانگر

پمپ سرنگ

دلایل استفاده از پمپ سرنگ

دلایل بسیار زیادی وجود دارد که مشخص می کند چرا استفاده از پمپ سرنگ بهترین راه برای دریافت دارو ها در حجم کم است.

به عنوان مثال از این دستگاه می توان در موارد ذیل استفاده نمود:

تزریق دقیق و منظم داروهای ضد سرطان، هورمونی، داروهای گشاد کننده یا تنگ کننده عروق و یا دریافت داروهای شیمیایی تزریق دارو و یا شیر برای نوزادان نارس و یا تازه متولد شده

تزریق دارو و غذای مایع هنگامی که امکان بلع نیست.

و یا هنگامی که بیماران آخرین روزها و یا ساعت های عمرشان را سپری می کنند، می توان از پمپ سرنگ برای دریافت دارو یا مواد مغذی استفاده نمود.

همچنین از این دستگاه می توان در بهبود و درمان مشکلات ذیل استفاده کرد:

• درد
• استفراغ
• تشنج
• تحریک
• ترشحات بیش از حد تنفسی (ترشحات ریه ها و یا گلو)
• مشکلات تنفسی

نحوه عملکرد پمپ سرنگ

نحوه عملکرد این دستگاه به گونه ای است دارو و یا مواد مغذی در درون قسمت نگهدارنده قرار می گیرد.

پس از مشخص کردن نرخ تزریق، پمپ با جلو بردن پیستون سرنگ یا پلانگر، دارو را بر حسب مقداری که تنظیم شده است تزریق می کند.

‎ ‎‏سرعت تزریق بستگی به قطر سرنگ و همچنین مقدار نرخ جریان تنظیم برای پمپ است.

هنگامی که تزریق انجام می شود و پمپ در حال کار می باشد، میزان نرخ جریان، حجم و همچنین فشار مایع به صورت منظم اندازه گیری می شود.

در صورت بروز هرگونه خطا آلارم دستگاه هشدار می دهد.

معایب و مشکلات استفاده از پمپ سرنگ

‏ همیشه به هنگام استفاده از دستگاه پمپ سرنگ این نگرانی وجود دارد که دارو بیش از اندازه یا کمتر از حد لازم به بیمار برسد.

پس بنابرین باید هنگام استفاده به صورت دقیق و مداوم از عملکرد صحیح دستگاه اطمینان حاصل کرد.

نکات ایمنی لازم هنگام استفاده از پمپ سرنگ

• در محل های خیس و یا مرطوب از این دستگاه پمپ استفاده نکنید.
• سرنگ های 50 میلی لیتری پمپ را بیش از اندازه پر نکنید، چرا که امکان دارد سرنگ در محل دقیق اش قرار نگیرد.
• در محل هایی که امکان انفجار وجود دارد، از این دستگاه استفاده نکنید.
• از سیم های رابط برای راه اندازی دستگاه استفاده نکنید.
• هنگام تمیز کردن این دستگاه، از خاموش بودن و عدم اتصال آن به برق مطمئن شوید.
• با استفاده از دستمال مرطوب دستگاه را تمیز کنید و اجازه ندهید آب به داخل دستگاه راه یابد.
• درخشانی09158883221

پمپ سرم چیست؟

    اطلاعات لازم از پمپ سرم برای مهندسی پزشکی

نام‌های دیگر پمپ سرم؛ اینفیوژن پمپ، پمپ انفوزیون، پمپ میکرواینفیوژن است. دستگاه پمپ سرم یکی از دستگاه های تزریق سیالات به بدن است. این دستگاه با تزریق دقیق مایعات به بدن برای انجام فرآیند درمانی یا تشخیصی استفاده می گردد. اینفیوژن پمپ در اکثر بیمارستان ها و برخی آمبولانس ها یافت می شود.

در حالت کلی از اینفیوژن پمپ‌ها زمانی استفاده می‌شود که مایعی را با دقت زیاد نسبت به ست سرم معمولی، که در اثر جاذبه کار می‌کند، به بیمار تزریق می‌شود. به خاطر دقت زیاد این تجهیزات در تزریق، از آنها می‌توان در کاربردهایی نظیر بی‌حسی اپیدورال پیوسته، تزریق داروهای قلبی عروقی، شیمی‌درمانی، تزریق خون، اطفال و سرم درمانی استفاده کرد.

پمپ‌های تزریق ولومتریک میزان مایع را مانیتور کرده که نتیجه‌ آن کنترل فشار مایع تزریقی و ممانعت از آسیب رسیدن به رگ بیمار حین افزاش احتمالی بیش از حد فشار تزریق است. با افزایش بیش از حد فشار، آلارم بستن و انسداد (Occlusion) تیوب تزریق، کاربر آگاه خواهد نمود.

دستگاه پمپ انفوزیون حدود 2kg وزن دارد و قابل نصب روی پایه مخصوص می‌باشد. این دستگاه قادر است از مقادیر کم cc/hr 1 تا cc/hr 450 را با دقت تمام تزریق کند.

تغییر فاصله بیمار تا پمپ و یا کاهش ارتفاع ستون مایع، تغییری در جریان و سرعت تزریق ایجاد نمی‌کند، اگر ماده‌ای با جرم حجمی متفاوت تزریق شود دستگاه، قابلیت کالیبره شدن با آن را دارد.

v    مزایای استفاده از پمپ تزریق :

ü     قابلیت تنظیم دقیق از ۱تا ۴۵۰۰ cc/hr

ü     توانائی تزریق حجم معینی مایع در زمان خاص و اعلام پایان تزریق

ü     قابلیت کالیبره شدن با مایع های مختلف

ü     اعلام وجود هوا در ست تزریق

ü     اعلام انسداد مسیر خروجی مایع

ü     قابلیت کار با باطری در هنگام انتقال بیمار

v    اصول عملکرد

دستگاه‌هایپمپ سرم، انواع و قابلیت‌های مختلفی دارند. به عنوان مثال تفاوت‌هایی در مکانیزم تزریق و اندازه دستگاه وجود دارد. تعداد کانال‌های تزریق هم می‌تواند متفاوت باشد. برخی از دستگاه‌ها تک کانال هستند در حالی که برخی دیگر چندین کانال دارند که به آنها اجازه تزریق چندین نوع محلول را می‌دهد.

v    تفاوت در پمپ‌های مختلف:

شامل میزان دامنه جریان مایعی که پمپ تزریق می‌کند و تنظیمات نرم‌افزاری موجود روی دستگاه مانند حجم تزریق در واحد زمان، محاسبه دُز و جریان دارو، نحوه جایگزاری ست تزریق و تعداد پمپ‌هایی که می‌تواند روی یک پایه سرم نصب شود، است.

دستگاه‌هایپمپ سرم از یکی از دو مکانیزم پریستالتیک یا کاست برای تزریق مایع از ظرف محتوی مایع از طریق ست سرم به بیمار استفاده می‌کنند. اغلب پمپ‌های تزریق به کاربر اجازه انتخاب دُز یا حجم تزریق را می‌دهند (VTBI) اگر تزریق قبل از اتمام مایع سرم به پایان برسد، اکثر دستگاه‌ها هشدار می‌دهند و تزریق را با نرخ بسیار پایین جهت ممانعت از مسدود شدن کاتتر تزریق ادامه می‌دهند. این جریان بسیار کم به عنوان جریان باز نگه داشتن رگ یا KVO (keep vein open) شناخته می‌شود.  بسیاری از پمپ‌ها می‌توانند تزریق دوم (piggyback) داشته باشند که از طریق آن می‌توان تزریق دو مایع مختلف را از طریق کانال به صورت پشت سرهم کنترل کرد.

v    پمپ های چند کاناله:

ممکن است پمپ‌ها بیشتر از یک کانال تزریق داشته باشند. پمپ‌های چند کاناله می‌توانند به‌طور همزمان از طریق دو یا تعداد بیشتری ست سرم عملیات تزریق را انجام دهند و می‌توانند جایگزین چندین پمپ تک کاناله که به یک بیمار متصل هستند، گردند. درحال حاضر اغلب پمپ‌های فروخته شده در ایالات متحده و یا بازارهای جهانی، دارای DERS هستند که به آن‌ها “پمپ های هوشمند” (Smart pumps) گفته می‌شود و به کاربر خطاهایی را که در هنگام تزریق رخ می‌دهد، هشدار می‌دهد.

پمپ‌ها می‌توانند مجموعه‌ای از هشدارها را در شرایطی که تزریق می‌تواند برای بیمار خطرناک باشد به کاربر گوشزد کنند؛ مانند هوای داخل مسیر، انسداد در مسیر تزریق، تمام شدن مایع تزریق، جدا شدن ست تزریق و خطا در جریان. شرایط خطا به وسیله حسگرهای فشار، صوت و یا نور آشکار مشخص می‌شوند.

v    باتری:

در صورت مشکل در تأمین برق، اغلب پمپ‌ها، از یک حافظه استفاده می‌کنند که تنظیمات برنامه‌ریزی شده و مجموع حجم‌های تزریق شده در آن باقی می‌ماند. اکثر پمپ‌هایی که از حافظه استفاده می‌کنند می‌توانند اطلاعاتی مانند تنظیمات پمپ، هشدارهای به وجود آمده، ایرادات سیستم، کلیدهای فشرده شده و زمان و تاریخ هر رویداد را ثبت کنند. به علاوه به وسیله یک پورت انتقال اطلاعات مانند RS232 یا اترنت، می‌توان اطلاعات تزریق را نگهداری کرد. برخی از پمپ‌ها هم قابلیت انتقال بی‌سیم اطلاعات (مانند جزییات دقیق‌تر رخدادها یا بانک اطلاعاتی داروها) از سرور مرکزی روی شبکه بی‌سیم بیمارستان و بالعکس را دارند.

v    طریقه کار با پمپ تزریق :

1)     کلید on/off پشت دستگاه را در وضعیت on قرار دهید .

2)     دکمهpower را برای یک ثانیه فشار دهید تا دستگاه روشن شود .

3)     ست سرم را طوری به محلول تزریقی متصل کنید که یک سوم محفظه ست پر از مایع شود .

4)     در جلوی دستگاه را باز کنید ، ست سرم را از شیار بالای ان وارد کنید و از پشت علامت فلش عبور دهید سپس از شیار زیری رد کنید و مستقیما روی دندانه های finger cassette قرار دهید.

5)     اهرم air detector را بکشید و لوله ست را از بین دو دکمه سنسور هوا عبور دهید و اهرم را رها کنید .

6)      در جلوی دستگاه را ببندید .

7)     اشکار ساز قطره را طوری به محفظه چکیدن قطره متصل نمائید که بین محل ریزش قطره در بالای محفظه و سطح محلول در پائین محفظه قرار گیرد .

8)     مقدار drops/ml را مطابق ست سرم استفاده شده تنظیم کنید .

9)     سرعت تزریق را تنظیم کنید Rate .

10) محدوده حجم تزریق را معین کنید . Volume .

11) با فشردن دکمه start/stop تزریق اغاز می شود .

12) برای مشاهده محدوده حجم تزریق در حین تزریق دکمه ↔را فشار دهید .

13) در صورت نیاز به هواگیری ست سرم دکمه purge را فشار دهید .

14) برای خاموش کردن دستگاه دکمه power را بیش از یک ثانیه فشار دهید .

v    واحد اندازه گیری

میلی لیتر بر ساعت ‏‎(ml/h) ‎

v    مقادیر نوعی و متداول ‏

۰ تا ۲۵۰ میلی لیتر در ساعت ‏‎ ml/h)‎‏ (‏

v    گزارش مشکلات:

خرابی در اینگونه دستگاه‌ها به ندرت به وجود می‌آید؛ اغلب ایرادات به وجود آمده در اثر آسیب دیدن به پمپ یا در موارد معدودی مشکل در ست تزریق است. اغلب مشکلات گزارش شده که بعضی از آنها منجر به آسیب یا مرگ بیمار شده است در درجه اول ناشی از خطای تجویز نادرست دارو بوده است.

اغلب خطاهای دارویی به‌وجود آمده ناشی از ناتوانی کاربر در تنظیم درست دستور پزشک روی پمپ یا دستور نادرست یا نامناسب پزشک است. این‌گونه خطاها را می‌توان از طریق ایجاد پروتکل‌های واضح برای تزریق یا استفاده از دستگاه‌های محاسبه‌گر دُز دارو کاهش داد. این مراحل روندی که منجر به بروز خطا می‌شود را نسبت به حالت دستی، ساده‌تر کرده یا از بین می‌برد؛ اما با این وجود حتی زمانیکه این اقدامات نیز رعایت می‌شوند، خطاهای تزریق نیز هنوز می‌توانند رخ دهند. ( مانند زمانی‌که یک نقطه اعشار حذف می‌شود یا واحد تزریق دُز نادرست باشد.)

جریانی که در اثر جاذبه زمین به سمت بیمار حرکت می‌کند و یا حالت جریان آزاد (Free-Flow)(موقعیتی که در آن جریان سیال بدون کنترل پمپ، به سمت بیمار حرکت می‌کند) خطر بزرگی در اینفیوژنتراپی محسوب می‌شوند. اما تزریق بیش از حد از طریق جریان جاذبه به ندرت گزارش شده است. در حال حاضر طبق نظر مؤسسات معتبر اروپایی و آمریکایی، استفاده از پمپ‌های فاقد سیستم حفاظت از عبور جریان آزاد، غیر قابل قبول است اما به هر حال این عبور جریان جاذبه ممکن است در اثر سهل انگاری کاربر هنوز به وقوع بپیوندد. بیشترین نگرانی از عملکرد نادرست این سیستم‌ها در هنگام استفاده برای نوزادان است. فشار بیش از اندازه پمپ می‌تواند برای آنان بسیار خطرساز باشد. به همین دلیل بازدید متناوب شدیداً توصیه می‌شود.

v    توصیه های خرید

اولین نکته‌ای که لازم است در نظر گرفته شود، تعداد متوسط دفعات استفاده از سیستم در طول روز است.

لوازم مصرفی جانبی باز هم عامل تعیین‌کننده‌ای به‌شمار می‌رود. امروزه در بعضی پمپ‌ها، سیستم کاهش دوز خطا وجود دارد. زمانی که از این سیستم در بخش‌های حساس استفاده می‌شود، به‌کارگیری این سیستم توصیه می‌شود. به طور کلی این دستگاه‌ها باید بتوانند جریانی از ۱/۰ الی حداقل ۹۹۹ میلی‌لیتر بر ساعت با دقت ۵% تنظیمات انجام شده را تزریق کنند.

طراحی دستگاه باید به گونه‌ای باشد که حداکثر در مدت ۱۰ ثانیه بتوان تنظیمات جریان را تغییر داد. ما بر این اعتقاد هستیم که دستگاه‌های دارای DERS به طور قابل توجهی ایرادات محاسبه، نسخه‌برداری و برنامه‌ریزی را کاهش می‌دهد. توصیه ما خرید سیستم‌هایی است که به DERS تجهیز شده‌اند. حفاظت از عبور جریان آزاد به عنوان یکی از الزامات پمپ‌های تزریق سرم در خریدهای جدید است و دستگاه‌های فعلی که چنین سیستمی را ندارند باید در اولویت از رده خارج شدن قرار بگیرند.

دستگاه‌های اینفیوژن پمپ باید نسبت به انسداد حساس بوده و در صورتی‌که بین ۵۰ تا ۱۰۰ میکرولیتر هوا در ست تزریق بود، تزریق را قطع کنند. این سیستم‌ها باید مجهز به هشدار تمام شدن تزریق، تمام شدن مایع تزریق، خطا در جریان، ایراد در ست تزریق، باز بودن درب دستگاه، عدم کارکرد درست دستگاه و تمام شدن یا کم بودن انرژی باتری باشند؛ همچنین این دستگاه‌ها باید بتوانند رخدادهای اتفاق افتاده شامل هشدارها، نرخ جریان و کلیدهای فشرده شده را در فایل جداگانه‌ای همراه با زمان و تاریخ، ذخیره کنند. این فایل باید حداقل ۲۰۰ رویداد گذشته را ثبت کند. طراحی پمپ باید به‌گونه‌ای باشد که بعد از اتمام تزریق حجم تعیین شده، دستگاه به حالت KVO (Keep Vein Open) با نرخ جریان ۱ الی ۵ میلی‌لیتر بر ساعت (‌در صورتی‌که این نرخ بیشتر از جریان تنظیم شده نباشد) برود. پمپ‌ها باید تزریق ثانویه اتوماتیک داشته باشند(Piggyback) به نحوی که بعد از اتمام تزریق حجم انتخاب شده در حالت ثانویه به نرخ جریان اولیه بازگردد.

چنین دستگاه‌هایی باید باتری داخلی داشته باشند و انرژی مورد نیاز برای حداقل ۴ ساعت کار با نرخ جریان ۱۲۵ میلی لیتر بر ساعت تأمین کنند. این باتری‌ها باید به راحتی جایگزین شوند و بتوان آنها را به آسانی تهیه کرد و در مدت زمان کمتر از ۱۰ ساعت به حداکثر شارژ خود برسند و شارژ شدن آنها مستقل از کلید اصلی برق ورودی به دستگاه باشد. در مواقعی که برق اصلی ورودی دچار مشکل می‌شود دستگاه باید به صورت اتوماتیک انرژی خود را از باتری تأمین کند. تمام قسمت‌های دستگاه باید ضد آب باشد و در صورت نفوذ مایع به داخل سیستم الکترونیکی، دستگاه هشدار داده و خاموش شود. قبل از خرید مدل‌های جدید به میزان خواسته‌های خود توجه کنید. تعداد دستگاه‌های مورد نیاز و تعداد کانال‌های تزریق مورد لزوم در هر دستگاه را مشخص و تصمیم‌گیری کنید از پمپ‌های تک کاناله می‌خواهید استفاده کنید یا چند کاناله.

v    طرز کار با پمپ انفوزیون Top 3300

1)     کابل برق دستگاه را مطابق تصویر روی سوکت مربوط پشت دستگاه نصب نمائید. (Fig1)

2)     دستگاه Drop Sensor را توسط کابل مربوطه روی سوکت نصب کنید. (Fig2)

3)     همزمان با نصب کابل چراغ شارژ روی پانل دستگاه روشن می‌شود و علامت اتصال برق فعال می‌شود. (Fig3)

4)      با فعال نمودن کلید ON – OFF دستگاه بطور اتوماتیک کلیه مدارهای داخلی را چک نموده و آماده دریافت اطلاعات بعدی می‌گردد. (Fig4)

5)     مخزن ست سرم را حد اقل به میزان cm 10 بالا تراز دستگاه نصب نمائید. (Fig5)

6)      درب دستگاه را باز نموده ست سرم را به صورت عمودی در شکاف بالایی دستگاه در محل فینکر کاست دستگاه و از بین محل تشخیص هوا و انسداد دستگاه عبور دهید و گیره دستگاه را ببندید.(Fig6)

7)     از مخزن ست را از مایع پر کنید  Drop Sensor بالای مایع، روی مخزن ست نصب نمایید.(Fig7)

8)     با فعال نمودن کلید جهت دار روی پانل نوع ست را مشخص کرده (بــــرای سـت معمولی عدد ۱۵ ، ۱۹ ، ۲۰ و برای میکروست عدد ۶۰) و ست را با زدن کلید (Ivset) تایید نماید. (Fig8)

9)     با فعال نمودن کلید Select مقدار حجم تزریق را روی پانل دســـتگاه بر حسب زمان (ml-h) تنظیم نمایید. (Fig9-1)

10)  با فشردن کلید Select مقدار حجم تزریق مورد نظر را روی دستگاه تنظیم نمایید. (Fig 10-2)

11)  با فعال نمودن Start ، دستگاه اعلام Alarm Door می‌کند در این حالت گیره درب دستگاه را به حالت نیمه باز در آورده و ببندید تا آلارم قطع شود.

12)  با فعال نمودن کلید Start دستگاه شروع به تزریق می‌کند.

v    نکته:

ü     وضعیت شماره ۱۱ جهت اطمینان از تنظیم و جاگذاری در سمت ست می‌باشد.

ü     جهت تزریق بصورت Purge ابتدا دکمه Stop را فشار داده سپس کلید Purge را فشرده، کلمه Pugre روی پانل ظاهر می‌شود مجدداً کلید Purge را فشار ‌دهید، تا تمام تزریق مورد نیاز دکمه را رها نکنید.

ü     کلید Clear برای پاک نمودن مقدار حجم تزریق شده استفاده می‌شود.

v    نکات ایمنی در مورد کاربرد دستگاه‌های پمپ سرنگ و انفوزیون

ü     از بکارگیری دستگاه در محل‌های مرطوب و یا زمین خیس به منظور جلوگیری از اتصال کوتاه خودداری کنید.

ü     از بکارگیری پمپ در محل نگهداری مواد شیمیایی یا مکان‌هایی که گازهای بیهوشی قابل انفجار وجود دارد خوداری کنید.

ü     همواره از پریزهای دارای اتصال زمین جهت اتصال دستگاه به برق استفاده کنید.

ü     هیچگاه از سیم‌های رابط و سه راهی جهت اتصال دستگاه به برق استفاده نکنید.

ü     در صورت وارد شدن ضربه به پمپ و یا سقوط آن، از بکارگیری مجدد دستگاه قبل از تأیید پرسنل سرویس خودداری کنید.

ü     مطمئن شوید دو شاخه برق دستگاه بعد از شستشو و قبل از استفاده مجدد کاملاً خشک باشد.

ü     از فشار آوردن روی لامپ آلارم‌ها و لامپ‌های نشانگر عملکرد دستگاه در هنگام شتستشو خودداری کنید.

v    روش‌های تمیز کردن دستگاه

ü     همواره قبل از تمیز کردن دستگاه، دستگاه را خاموش و سیم آن را از برق بکشید.

ü     چنانچه در هنگام کار با دستگاه قطراتی از مایع تزریقی یا دیگر مواد بر روی دستگاه پاشیده باشد بلافاصله لکه‌ها را با یک پارچه مرطوب تمیز کنید.

ü     دستگاه را یک پریود مشخص با دستمال مرطوب تمیز کنید برای انجام این کار نکات زیر را رعایت کنید:

ü     از غوطه ور کردن پمپ در آب خودداری کنید.

ü     از پاک کننده‌های ارگانیک مثل تینر و الکل استفاده نکنید.

کمپانی‌های سازنده: ‏

Abbott، ‏ALARIS، ‏Baxa، ‏Baxter، ‏B.Braun، ‏Curlin Medical، ‏Debiotech، ‏Deltec، ‏Disetronic، ‏GO Medical، ‏Graseby Dynamics، ‏Nckinley Infuser، ‏Mckinley Medical، ‏Medtronic Mini Med، ‏Micrel، ‏Pegasus، ‏Sparlate Labs، ‏Sigma، ‏Sorenson، ‏‎ Universal Medical Technologies‎، ‏Disetronic، ‏AITECS، ‏Acromed، ‏Atom Medical، ‏Fresenius، ‏Argus، ‏Ascor، ‏Codan، ‏Dai wha، ‏Debiotech، ‏Fresenius Vial، ‏Guido Rayosx، ‏Infors، ‏Infutec، ‏Medex، ‏Medical Instrument Factory، ‏Medico-Technique، ‏Schoch Electronics، ‏samtronic، ‏Terumo، ‏Dickinson، ‏Becton، ‏Digicare، ‏Emco، ‏Excolsior، ‏Farafan، ‏Foures، ‏Harvard، ‏JMS، ‏Medex، ‏Medical Instrument، ‏Medico Technique، ‏MIPM، ‏Nikkiso، ‏Rasel scientific، ‏Terumo، ‏samtronic‏.

درخشانی09158883221

 

پروترسینه

انواع پروتز سینه

پروتز سینه بر اساس جنس و مواد پرکننده، اندازه، شکل و میزان برجستگی و سطح آن انواع مختلفی دارد که از لحاظ ماده پرکننده به دو دسته زیرتقسیم می شود:

پروتز های سالینی( آب نمکی)

• محتوای پروتزهای سالینی از آب نمک استریل شده می باشد.
• این نوع از پروتز نسبت به پروتزهای سیلیکونی به دلیل اینکه از جدار غیر قابل نفوذ برخوردار می باشد، سفت تر است.
• این پروتز شکل طبیعی سینه تغییر را تغییر داده وظاهر آن را به دلیل بزرگ و حجیم کردن مصنوعی می کند.
• برای قرار گیری این نوع از پروتز در بافت سینه به برش کوچکتری نیاز است.

• استفاده از این پروتز برای خانم­ها با سن بالای 18 سال مورد تائید سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA ) است.
• در صورت پارگی جداره برخلاف پروتز سیلیکونی خالی می شود و مایع موجود در آنها پس از فرایندی جذب بدن می گردد.
• از لحاظ هزینه پروتزهای سالینی ارزانتر از پروتز های سیلیکونی می باشد.

 پروتز های سیلیکونی

• محتوای پروتزهای سیلیکونی با ژل سیلیکون می باشد.
• این پروتز سیلیکونی به شکل طبیعی سینه نزدیک تر است.
• برای قرار گیری این نوع از پروتز در بافت سینه به برش بزرگتری نیاز است.
• نسبت به پروتزهای گرانتر می باشد.
• به دلیل اینکه در صورت پارگی پروتز خالی نمی شود، متقاضی خواهان استفاده از این عمل زیبایی باید در فواصل منظم به‌وسیله جراح مربوطه ویزیت شود تا از عملکرد مناسب و سالم بودن آن مطمئن باشد.
• استفاده از این پروتز برای خانم­ها با سن بالای 22 سال مورد تائید سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA ) است.
• انواع پروتز سیلیکونی به دودسته گرد و قطره اشکی است که متقاضیانی که می خواهند سینه ی آنها به شکل کاملا طبیعی باشد از نوع قطره اشکی استفاده می کنند و شکل نوع گرد به صورت نیم کره می باشد.

انواع سایز پروتز سینه

قبل از انجام پروتز سینه باید انتظارات خود را از جراحی مشخص کنید . میزان بزرگ بودن اندازه سینه ها و تناسب آن با اندام های بدن از جمله مواردی است که افراد از نتیجه عمل دارند. باید این انتظارات با جراح در میان گذاشته شود . پزشک به معاینه و بررسی سینه بیمار می پردازد و در صورتی که شرایط لازم برای جراحی را داشته باشد درمورد نحوه عمل و  سایز پروتز سینه با او صحبت می کند. بهتر است فرد در جلسه مشاوره عکسی از سینه مورد نظر داشته باشد تا به پزشک نشان دهد.

 

انتخاب سایز پروتز سینه

انتخاب سایز پروتز سینه برای پر حجم کردن و بزرگ کردن آن به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل موارد ذیل می باشد :

1. شرایط سینه

برای بزرگ کردن سینه باید به اندازه آن و میزان بافتهای سینه توجه داشت . در صورتی که بافتها در این قسمت دارای کیفیت مطلوبی نباشد یا دارای حجم مناسبی نباشد انتخاب سایز بزرگ برای پروتز امکان پذیر نیست .

2. اندازه سینه

پروتزهای موجود دارای اندازه های مختلفی می باشد باید به گونه ای انتخاب شود که متناسب با پهنا و قاعده سینه باشد که پزشک با توجه به این فاکتور می تواند جراحی را انجام دهد.

3.سبک زندگی

انتخاب سایز پروتز سینه به شیوه زندگی فرد بستگی دارد . فردی که به دنبال زیبایی موقت می باشد از پروتز های بزرگ بدون توجه به داشتن هماهنگی با سایر اعضای بدن استفاده می کند. فرد بعد از گذشت چند سال از جراحی به دلیل وزن زیاد پروتزها دچار درد در ناحیه شانه و کمر می شود و  به تدریج فرد دچارافتادگی سینه و پروتز می شود .

3. تناسب و هماهنگی

یکی از معیارهایی که در انتخاب سایز پروتز موثر می باشد میزان هماهنگی اندازه سینه با دیگر اندام بدن می باشد . بزرگی بیش از حد سینه بدون در نظر گرفتن این هماهنگی تاثیرمعکوس بر زیبایی دارد. همچنین باید به تقارن در دو طرف سینه توجه داشت که به دقت و تبحر جراح بستگی دارد . معمولا برای خانمی که دارای وزن نرمال با قد 160 الی 170 دارد از پروتزهایی با سایز بیش از 300 سی سی استفاده می شود.

 

پروتز سینه و شیردهی

یکی از نگرانی های خانم ها اینست که پروتز سینه تداخلی با شیردهی دارد یا نه ؟ از آنجائیکه بارداری یکی از اتفاقات مهم در زندگی زنان می باشداحتمال بروز هر گونه خللی در آن باعث نگرانی می شود. زنانی که دارای سینه های کوچک می باشند برای پروتز سینه اقدام می کنند . افرادی که قصد باردار شدن در آینده را دارند، باید حتما قبل از انجام پروتز سینه با پزشک جراح زنان مشورت کنند . پزشک در ابتدا به بررسی سینه بیمار پرداخته و با توجه به شرایط فرد تصمیم به انجام جراحی می دهد. در صورتی که فرد دارای شرایط لازم برای جراحی باشد ، برش هایی که در روی سینه زده می شود در این جلسه علامت گذاری می شود . برش ها باید به گونه ای باشد که مجاری شیر دهی مسدود نشود . طبق گزارشات به دست آمده افرادی که پروتز سینه انجام داده اند خللی در بارداری و شیردهی ایجاد نشده است .

زمان شیردهی بعد از پروتز سینه

بعد از بهبودی کامل محل زخم در جراحی پروتز سینه امکان بارداری و شیردهی بلامانع می باشد اما طبق نظر پزشک متخصص بهترین زمان برای بارداری و شیردهی یکسال بعد از گذشت جراحی می باشد .

شیر دادن با سینه پروتز شده

برای بسیاری از افراد سوال پیش می آید که آیا شیردادن با سینه پروتز شده باعث ترکیدن پروتز نمی شود؟در پاسخ به این سوال باید گفت این موضوع بستگی به نوع برش و نحوه قرار گیری پروتز توسط جراح دارد . برش باید در زیر دیواره عضلان قفسه سینه باید زده شود به نحوی که آسیبی به هاله دور سینه نزند . همچنین در حین جراحی نباید فشار زیادی بر روی غدد شیرساز وارد شود زیرا باعث اختلال در تولید شیر توسط غدد در سینه می شود . به همین جهت باید در انتخاب جراح خود دقت کافی را داشته باشید .

شیردادن با سینه پروتز شده عوارضی برای نوزاد دارد ؟

طبق تصور بیشتر افراد شیردادن با سینه پروتز شده باعث می شود محتوای پروتز از این طریق به نوزاد  منتقل شود . این تصور کاملا اشتباه می باشد . حتی یک مورد در این صورت گزارش نشده است . موادی که در پروتز سینه استفاده می شود نیز مضر نمی باشد

قیمت پروتز سینه

قیمت پروتز سینه به عواملی از جمله نوع پروتز ، هزینه تجهیزات اتاق عمل ، مواد بیهوشی و دستمزد جراح زنان بستگی دارد .

بهترین دکتر پروتز سینه

قبل از انجام عمل پروتز سینه فرد به دنبال بهترین دکترپروتز سینه می باشد . پزشک خوب در ابتدا با بیمار طی جلسه ای درباره انتظارات او از جراحی سوالاتی را می پرسد . سپس به بررسی سینه می پردازد و در صورتی که شرایط لازم برای این جراحی را داشته باشد مراحلی به شرح ذیل را انجام می دهد :

1. پزشک اطلاعاتی به بیمار ارائه می دهد و برای جراحی رضایت نامه کتبی را از او دریافت می کند.
2. بافت سینه بیمار قبل از جراحی به دقت بررسی می شود . در این بررسی سایز سینه و پروتزی که در سینه قرار می گیرد به دقت در نظر گرفته می شود . باید توجه داشت انتخاب سایز درخواستی بیمار به نوع بافت سینه او بستگی دارد . در صورتی که این شرایط را نداشته باشد پزشک درباره اندازه نهایی به او توضیحاتی را می دهد .
3. پزشک روش جراحی پروتز سینه را به بیمار توضیح می دهد.
4. پزشک مراقبت های بعد از عمل را به بیمار آموزش می دهد.

این جلسه مشاوره قبل از جراحی ضروری می باشد زیرا تحقیقات نشان داده است که در مواردی که جراح و بیمار قبل از عمل باهم مشارکت داشته و به توفقاتی می رسند ، نتیجه جراحی موفقیت آمیز بوده است .

 

سرطان و پروتز سینه

برخی از افراد بر این تصور هستند که پروتز سینه باعث نقض در سیستم ایمنی بدن شده و در نتیجه امکان ابتلا به سرطان سینه وجود دارد . این تصور اشتباه است . زیرا پروتز هیچ اختلالی در بدن ایجاد نمی کند . تا الان نیز برای اثبات این مطلب موردی گزارش نشده است .

حمام بعد از پروتز سینه

بعد از پروتز سینه استحمام بلامانع می باشد البته باید توجه داشت که در این مورد با پزشک خود مشورت کنید. برای برنز کردن پوست با سولاریوم باید چند ماه بعد از عمل صبر کرد در غیر اینصورت پروتز در اثر حرارات سولاریوم نرم تر می شود که فرد احساس می کند .

آمادگی برای پروتز سینه

برای بهبود نتایج پروتز سینه فرد باید اقداماتی برای آمادگی انجام دهد که در چند هفته پیش از جراحی می باشد .این مراقبتها به شرح ذیل می باشد :

• مصرف داروهای آسپرین و ویتامین E 2 هفته پیش از جراحی قطع شود.
• در صورتی که دچار علائمی مانند تب و سرفه شدید که نشان از بیماری سرماخوردگی می باشد حتما با پزشک خود درمیان بگذارید . جراح ممکن است عمل شما را تا زمان بهبودی کامل به تاخیر بیاندازد.
• 4 هفته پیش از عمل از کشیدن سیگار و دخانیات خودداری کنید. زیرا تاثیر منفی در مواد بیهوشی گذاشته و نتیجه جراحی را تحت تاثیر قرار می دهد.
• در روز عمل حتما فردی به عنوان همراه داشته باشید .
• انجام آزمایشات ضروری پیش از عمل با توجه به تجویز پزشک

اقدامات لازم شب قبل از پروتز سینه

• باید 8 ساعت پیش از جراحی ناشتا باشید و چیزی نخورید .
• بعد از عمل ژله و سوپ و آبمیوه بخورید.
• شب پیش از جراحی حتما به حمام بروید زیرا امکان استحمام بعد از عمل تا چند روز وجود ندارد.
• شب پیش از عمل باید تحت معاینه متخصص بیهوشی قرار بگیرید تا از نظر حساسیت مورد بررسی قرار بگیرید .

مراقبتهای در روز پروتز سینه

• روز جراحی خانم ها از هیچ لوازمی آرایشی برای صورت و ناخن ها استفاده نشود.
• خارج کردن هر گونه زیورآلات نظیر ساعت ، النگو و…
• روز جراحی از خوشبو کننده دهان و آدامس استفاده نکنید.
• در روز عمل همه مدارک خود شامل جواب آزمایشات ، دفترچه بیمه و سایر مدارک پزشکی را همراه داشته باشید .
• حتما در ماشین خود پتو و بالش بگذارید .
• از پوشیدن لباسهای تنگ و جلوبسته در روز جراحی خودداری کنید و لباسهای گشاد و دکمه دار بپوشید.

بهترین دکتر پروتز سینه

بهترین دکتر پروتز سینه باید دارای مشخصاتی به شرح ذیل باشد:

• قبل از جراحی جلسه ای مشاوره با فرد متقاضی پروتز سینه دارد . در این جلسه درباره معایب و مزایای این جراحی و مراقبت های لازم بعد از عمل اطلاعاتی به بیمار می دهد.
• به بررسی دقیق سینه ها می پردازد و در صورتی که فرد دارای شرایط لازم برای عمل نمی باشد او را در جریان می گذارد .
• از بهترین مارک پروتز سینه برای عمل استفاده می کند.
• قبل از جراحی مناطقی که باید برش داده شود اندازه گیری کرده و نشانه گذاری می شود.
• درخشانی09158883221

پروتز چشم

پروتز چشم چیست؟ هزینه خرید و نحوه نگهداری چشم مصنوعی چیست؟

---

در مواردی که فرد یکی از چشم‌های خود را بر اثر آسیب‌دیدگی و یا بیماری‌هایی از قبیل سرطان، عفونت و یا بیماری گلوکوم از دست‌ می‌دهد از پروتز چشم مصنوعی استفاده‌می شود تا این نقص ظاهری برطرف‌ شود.

استفاده از پروتز چشم در مقایسه با استفاده از چشم‌بند و یا رهاکردن چشم به حال خود به مراتب بهتر است. امروزه به کمک تکنولوژی‌های پیشرفته می‌توان پروتزهای چشم مصنوعی را طوری طراحی کرد که تا حد بسیار زیادی شبیه به چشم طبیعی فرد باشد. استفاده از پروتز چشم مزایای زیادی به همراه دارد که برخی از آنها عبارتند از داشتن عملکرد مناسب صورت و برخورداری از ظاهری فیزیکی بهتر و عزت نفس بیشتر.

آناتومی چشم

---

سه نوع تخلیه چشم 

---

اویسریشن 

اویسریشن عبارتست از خارج‌کردن محتویات داخلی چشم شامل عنبیه و قرنیه است. ناگفته نماند که در تخلیه چشم به روش اویسریشن صلبیه چشم تخلیه‌نمی‌شود بلکه به کمک عضلات اضافی چشم در سر جای خود باقی‌می‌ماند. به طور معمول، ایمپلنت مداری در داخل صلیبیه قرار‌می‌گیرد تا جایگزین قسمت از دست‌ رفته چشم  شود. پس از پایان جراحی چشم،  پوسته صلیبیه بر روی آن نصب‌می‌شود

انوکلیشن 

در این نوع از خارج‌کردن کره چشم بطور کامل خارج‌می‌شود اما به محتویات اوربیتالی آن دست زده نمی‌شود. عضلات خارجی چشم جدا شده و به طور معمول به ایمپلنت اوربیتالی و یا پیوند چربی متصل‌می‌شوند. تخلیه کره چشم می‌تواند به دلیل عواملی از قبیل تومور، عفونت، کوری دردناک و یا ترومای شدید در چشم انجام‌شود. پروتز چشم مصنوعی پس از عمل جراحی نصب‌می‌شود.

اکستینتیریشن

 عبارتست از تخلیه محتویات کاسه چشم از جمله کره‌ چشم، چربی، عضلات و سایر ساختارهای مجاور چشم. حتی پلک‌ها هم ممکن‌ است در موارد سرطان پوست و عفونت وخیم برداشته شوند. یک پروتز همراه با بخش‌هایی از پوست صورت که از بین رفته‌اند، باید طراحی و نصب شود.

ایمپلنت‌های کره چشم

---

در صورت نیاز به تخلیه چشم، پزشک جراح احتمالا یک ایمپلنت کره‌ چشم را برای جایگزینی بخشی از حجم از دست رفته در اویسریشن و انوکلیشن  قرار می‌دهد. ایمپلنت کره چشم به ۴ عضله رکتوس متصل‌ می‌شود و حرکت ایمپلنت را با چشم هماهنگ‌می‌کند. به طور معمول، هرچه دامنه تحرک ایمپلنت بهتر باشد به همان اندازه نیز تحرک پروتز چشم مصنوعی یا پوسته صلیبیه بهتر می‌شود. گزینه‌های ایمپلنت ممکن است بنا به شرایطی که نشان‌دهنده تخلیه چشم است و همچنین تجویز پزشک جراح و اهداف پس از تخلیه چشم اعمال شود.

بیشتر ایمپلنت‌ها کروی شکل هستند اما این ایمپلنت‌ها در شکل‌های دیگری نیز موجود هستند. همچنین این ایمپلنت‌ها می‌توانند در صلیبیه اهداکننده یا مواد آلودرم پوشش داده شوند.

• در زیر فهرستی از ایمپلنت‌های کره‌چشم معمولی وجود دارد:
• سیلیکون یا پلی متیل متیل متاکریلات (PMMA) کره
• میدپور یا پوریکس (پلی اتیلن متخلخل)
• چشم- بیو HA (هیدروکسی آپاتیت، مرجان)
• پیوند چربی

هر چند که انتخاب نوع ایمپلنت در تخلیه انوکلیشن و اویسریشن بسیار حائز اهمیت است اما مهم‌ترین فاکتور در تخلیه چشم تکنیک و شیوه انجام عمل جراحی است.

انواع پروتز چشم

---

امروزه پروتزهای چشم مصنوعی زیر موجود هستند که هر کدام از آنها برای اهداف خاصی مورد استفاده قرارمی‌گیرند.

پروتز شکل‌دهنده چشمی 

  پروتز شکل‌دهنده چشمی به تشکیل  فورنیس‌های میکروفتالمی یا انوفتالمی کاسه چشم  کمک‌می‌کنند.  در جراحی‌های اویسریشن و انوکلیشن، کانفورمرها تقریبا ظرف مدت دو هفته پس از جراحی بر روی چشم نصب‌ می‌شوند تا فضای حفره‌ای کاسه چشم و پوسته صلیبیه را تشکیل‌دهند. پروتزهای کانفورمر می‌توانند به کاهش ورم ناشی از جراحی کمک کنند و عملکرد و کارآیی پلک‌ها را راحت کنند. یکی دیگر از اهداف پروتزهای کانفورمر عمل‌کردن به عنوان یک پروتز درمانی برای گسترش بافت در موارد میکرو فتالمی، آنوفتالمی یا بافت منقبض‌شده است. می‌توان از کانفورمرهای با سایزهای متوالی برای رشد بافت نرم و بافت استخوانی در مدار استفاده‌ کرد. عملکرد پلک‌ها و طول شکاف افقی جزئ ملاحظات مهم برای استفاده از این نوع پروتزها است.

چشم مصنوعی

یک چشم پروتزی سفارشی پس از تخلیه انوکلیشن یا در موارد آنوفتالمیا نصب‌ می‌شود. این پروتز از پلی متیل متیل متاکریلات (PMMA) با درجه پزشکی پایدار ساخته شده است.

پوسته صلیبیه 

پوسته صلیبیه سفارشی بر روی کره اویسریشن نصب‌می‌شود چشم مصنوعی، کره چشم کوچک‌شده یا کره میکرو فتیلمی نصب‌می‌شود. عملکرد پوسته صلیبیه شبیه یک عملکرد پروتز چشم مصنوعی است اما اغلب به شکل یک لنز تماسی نازک شکل‌می‌گیرد.

پروتز کره چشم

پروتز اوربیتالی در موارد اکستینتیریشن، بافت انوفتالموس یا انقباضی نصب‌می‌شود زمانی که پلک‌ها با پروتز چشم مصنوعی سازگاری‌ندارند. پروتز از سیلیکون با درجه پزشکی ساخته‌شده و با پیوست‌های چسبی یا مغناطیسی متصل‌می‌شوند.

شرایط احتمالی  که منجر به استفاده از پروتز چشم مصنوعی می‌شود 

---

شرایط زیر ممکن‌است منجر به ضرورت استفاده از پروتز چشمی  سفارشی یا چشم مصنوعی شود. پروتز چشم بر روی ایمپلنت اوربیتالی نصب‌می‌شود که به عضلات موجود چشم متصل است. یک پروتز سفارشی چشم که با ساخته شده با تکنیک خاص باید تقریبا همانند بافت  کاسه چشم و با توجه به شکل و لبه پروتز تحرک داشته باشد.

انوکلیشن 

انوکلیشن شامل تخلیه کل چشم است. ایمپلنت در کپسول روزنه‌ها (غشاء فیبروزی پوشاننده صلبیه) قرار داده می‌شود تا جایگزین حجم از دست رفته بر اثر تخلیه چشم شود. چهار عضله رکتوس بیرونی چشم جهت ایجاد تحرک به ایمپلنت وصل‌می‌شوند.

چشمان نابینا و دردناک 

وضعیتی که در آن چشم هیچ تصویری از نور ندارد و درد به همراه دارد. در چنین مواردی جهت کاهش درد و پیشگیری از آسیب‌دیدگی افتالمی سیمپاتیک تخلیه انوکلیشن انجام‌ می‌شود.

ملانوم چشمی

 نوعی سرطان ناشی از سلول‌های ملانوسیت موجود در چشم است. ملانوم شایع‌ترین نوع سرطان چشم است.

رتینوپاتی دیابتی 

رتینوپاتی دیابتی که علت اصلی نابینایی در بزرگسالان در کشورآمریکا است ناشی از تغییر در رگ‌های خونی شبکیه است. وقتی عروق خونی در شبکیه آسیب می‌بینند ممکن است باعث نشت مایع یا خون شده یا عروق غیرطبیعی روی سطح شبکیه رشدکنند. غالبا در مراحل اولیه این بیماری هیچگونه علائم یا دردی وجود ندارد.

تومورها 

بسیاری از سرطان‌ها می‌توانند بر ساختارهای مختلف چشم تاثیر بگذارند. در مواردی که درمان در از بین بردن تومور ناموفق باشد معمولا نیاز به تخلیه چشم به شیوه انوکلیشن است.

تروما یا آسیب‌دیدگی 

تروما که شایع‌ترین علت از دست دادن چشم است در شکل‌های مختلفی پیش‌ می‌آید. از جمله آسیب‌دیدگی‌هایی که منجر به تخلیه چشم می‌شوند عبارتند از: پارگی کره چشم، ترومای نافذ یا سوراخ‌شدن‌ چشم، تروما بلانت یا غیرنافذ. زمانی که احتمال ابتلا به عفونت یا درد بالا باشد معمولا بایستی چشم تحت شیوه انوکلیشن تخلیه‌شود.

پارگی کره چشم 

 زخم کامل ضخیم در دیواره چشم بر اثر اجسام سخت یا آسیب با نیرویی ناشی از شئ با لبه ضخیم است.

ترومای نافذ چشم 

ترومای نافذ چشم عبارتست از آسیبی به چشم که باعث زخم ورودی و یا جسم خارجی داخل چشم می‌شود.

سوراخ‌شدن چشم 

آسیب‌دیدگی که باعث ایجاد زخم ورودی و خروجی در چشم می‌شود، به عنوان مثال یک شئ گلوله‌ای شکل که وارد مکانی می‌شود و از مکانی دیگر خارج‌می‌شود.

کاتاراکت یا آب مروارید

وضعیتی که باعث تار‌شدن عدسی چشم شده و قدرت بینایی فرد را کاهش‌می‌دهد. درست است که آب مروارید معمولا ارتباط مستقیمی با پیری دارد اما ممک‌ است بر اثر تروما نیز تشدید‌ شود.

عفونت 

بسیاری از انوع عفونت‌ها می‌توانند منجر به از دست دادن بینایی ‌می‌شوند و جهت حفظ سایر اعضای بدن در برابر عفونت لازم است که چشم تخلیه شود. بیماری زونا، یوئیت، زخم‌ قرنیه و غیره از جمله دلایل تخلیه چشم هستند.  

خونریزی زجاجیه 

خونریزی در حفره زجاجیه در قسمت جلوی شبکیه چشم می‌تواند بر اثر بیماری و یا آسیب‌دیدگی ایجادشود.

اندوفتالمیت 

یک عفونت باکتریایی داخل در چشم است که اغلب در نتیجه آسیب‌دیدگی چشم به وجود می‌آید.

شرایط احتمالی که ممکن‌است منجر به استفاده از پوسته صلبیه شود

---

شرایط زیر می‌تواند منجر به ضرورت پوسته پوشش صلبیه چشم شود. پوسته صلبیه بر روی سطح اسکلرالی موجود در چشم نصب‌می‌شود. پوسته صلبیه اغلب بصورت تمام وقت پوشیده‌ می‌شود. معمولا تحرک پوسته صلبیه بسیار خوب است اما میزان این تحرک به شکل کاسه و کره چشم و یا ایپملنت بستگی دارد.

اویسریشن 

اویسریشن شامل تخلیه قسمت داخلی چشم می‌شود. در این نوع تخلیه عضلات چشم بصورت متصل به صلبیه در جای خود باقی‌ می‌مانند لذا تحرک ایمپلنت معمولا بهتر از تخلیه انوکلیشن است. به منظور بازگردانی حجم از دست رفته از یک ایمپلنت اوربیتالی در داخل صلبیه چشم استفاده‌ می‌شود.

کوچک‌شدن چشم، فیتیزیس بولبی،چروک‌شدن کره چشم 

وضعیتی که آن کره چشم عملکرد خود را از دست داده و از لحاظ اندازه کوچک‌ می‌شود. این شرایط ممکن‌ است ناشی از آسیب شدید به چشم باشد.

سانحه یا آسیب‌دیدگی

تروما غالبا منجر به کوچک‌شدن یا از شکل‌ افتادن کره چشم می‌شود اما لزوما در همه موارد نیاز به تخلیه چشم نیست. در چنین مواردی، استفاده از پوسته صلبیه مصنوعی می‌تواند راه‌حلی عالی برای راحتی و داشتن ظاهری طبیعی باشد.

جداشدگی (پارگی) پرده شبکیه 

جداسازی شبکیه عروق نازک از بافت زیرین آن، اپیتلیوم رنگدانه شبکیه می‌تواند در اثر تروما و یا بدون بروز تروما رخ‌دهد.

گلوکوما 

عارضه‌ای است که با افزایش فشار داخل چشم که به عصب بینایی آسیب‌ وارد می‌کند و می‌تواند یکی از علل اصلی نابینایی  در میان افراد باشد. در از برخی موارد ممکن‌ است که گلوکوما بصورت مادرزادی در بیمار اتفاق‌ بیفتد.

دیستروفی قرنیه 

دیستروفی قرنیه نوعی بیماری چشمی است که در آن قرنیه در سطح سلولی تغییر‌ می‌کند و منجر به از دست رفتن عملکرد طبیعی آن می‌شود. در چنین شرایطی قرنیه چشم دچار تاری و التهاب می‌شود و نهایتا بر دید و سلامت چشم فرد تأثیر می‌گذارد.

مراقبت از چشم مصنوعی 

---

چگونگی بیرون‌آوردن و قرار دادن چشم مصنوعی در جای خود

قبل از شروع مراقبت از چشم مصنوعی خود همیشه این نکته را به یاد داشته باشید که هنگام استفاده از پروتز چشم مصنوعی حتما دستهایتان تمیز باشد. محیط اطراف خود را بررسی‌ کنید تا مطمئن‌شوید که در صورتی که اگر بصورت اتفاقی پروتز از دستتان افتاد به آن آسیبی وارد نمی‌شود. تنها در صورتی که پروتز چشم نیاز به تمیزکردن دارد و در مواردی که پزشک توصیه‌کرده است آن را از چشمانتان درآورید. بهتر است بدانید که دستکاری بیش از حد پروتز چشم می‌تواند باعث روز حساسیت و سوزش کاسه چشم و ترواش بیش از حد مایعات چشم شود.

چگونگی تمیزکردن پروتز چشم 

به مروز زمان بر روی سطح پروتز پروتئین و رسوبات جمع‌می‌شود لذا مراقبت از پروتز چشم می‌تواند به سلامت کاسه چشم کمک‌کرده و طول عمر پروتز را نیز افزایش‌ می‌دهد. بهترین حالت این است که هر دو سه هفته یک بار پروتز چشم را درآورده و آن را تمیزکنید.

به کمک نور انگشتان خود به آرامی پروتز چشم را با آب گرم تمیزکرده و آن را بصورت کامل بشویید. سپس به کمک یک دستمال‌ کاغذی نرم و لطیف آن را خشک‌کنید. گاهی می‌توانید از صابون‌های ملایم و یا شامپو بچه نیز برای شستشوی پروتز چشم استفاده‌کنید. بخاطر داشته باشید که از هر نوع محلول و یا مواد الکلی برای نظافت پروتز چشم استفاده‌نکنید زیرا این مواد می‌توانند به پروتز چشم آسیب جدی وارد کنند.

استفاده از مواد روان کننده 

گاهی پیش‌می‌آید که افرادی که از چشم مصنوعی استفاده می‌کنند دچار خشکی، حساسیت، سوزش و مشکل‌بودن چشمک‌زدن شوند. هوای بد، گرد و غبار، باد و باد کولر می‌توانند باعث تبخیرشدن رطوبت قسمت جلویی پروتز شوند. همچین داشتن آلرژی و تغییرات جسمانی نیز می‌تواند در خشکی پروتز چشم موثر باشد. علاوه بر همه این موارد، ابزارآلات CPAP، شنا‌کردن و مسافرت‌های هوایی نیز بر روی راحتی پروتز چشم مصنوعی تاثیرگذار هستند. 

روان کننده‌های روغن سیلیکون به طور خاصی برای چشمان مصنوعی طراحی‌شده و می‌توانند اثر ماندگاری طولانی مدتی داشته باشند.

استفاده از اشک مصنوعی به همراه روغن سیلیکون می‌تواند به راحتی بیشتر بیمار کمک‌کند. می‌توانید جهت راحتی بیشتر یک قطره روغن را به همراه ۲ تا۳ قطره اشک مصنوعی استفاده‌کنید. استفاده‌ی از ژل یا روان‌کننده روغن غلظ‌تر به هنگام شب می‌تواند تسکین و راحتی بیشتری به شما بدهد. علاوه بر این موارد استفاده از قطره‌های چشم، اشک مصنوعی و یا ژل‌های بدون نسخه نیز گزینه‌های خوبی هستند.

برای اعمال روان‌کننده یا قطره چشم بر روی پروتز چشم کافیست یک قطره از آن را بر روی یکی از انگشتان تمیز خود بریزید و آن را در طول پروتز بکشید، پس از آن چند بار پلک‌ بزنید. سپس چشم خود را ببندید و به کمک یک دستمال کاغذی محصول اضافی را از روی پوست خود پاک‌کنید. این کار را هر روز صبح و عصر و یا در صورت لزوم در کل طول روز انجام‌دهید.

مراقبت از بافت 

استفاده‌کنندگان از چشم مصنوعی معمولا در چشم آسیب‌دیده‌ی خود بیشتر دچار تراوش مایعات می‌شوند. داشتن آلرژی، سرماخوردگی یا عفونت‌های سینوسی ممکن‌است باعث ایجاد تراوش مایعات و بروز مشکلات بیشتری شود.در چنین مواقعی استفاده از داروهای آنتی بیوتیک یا استروئید‌ها می‌تواند به کاهش علائم کمک‌کند. به منظور جلوگیری از انقباض بافت  حتما در طول درمان از پروتز چشم استفاده‌کنید و آن را بیرون‌ نیاورید. چنانچه در مورد بافت و یا کاسه چشم خود نگران هستید و یا مشکلاتی برای شما پیش آمده‌است حتما به پزشک معالج مراجعه‌ کنید.

عینک محافظ 

به همه بیمارانی که تنها یکی از چشمانشان سالم است به شدت توصیه‌ می‌شود که از لنزهای محافظ پلی کربنات استفاده‌ کنند. تجویز پروتز چشم باید بین تقارن کلی صورت و ظاهر پروتز تعادل برقرارکند. باید همیشه در طول فعالیت‌های ورزشی از عینک‌های محافظ مخصوص ورزش  استفاده کرد.

نکات مهم

• همیشه قبل از دست زدن به پروتز چشم ابتدا دستان خود را تمیزکنید.
• محیط اطراف خود را بررسی‌کنید تا مطمئن‌ شوید که در صورتی که اگر بصورت اتفاقی پروتز از دستتان افتاد به آن آسیبی وارد نمی‌شود.
• دستکاری بیش از حد پروتز چشم می‌تواند باعث روز حساسیت و سوزش کاسه چشم و ترواش بیش از حد مایعات چشم شود. پروتز چشم مصنوعی را تنها در مواردی که پزشک توصیه‌کرده است از چشمانتان درآورید.
• همیشه به هنگام تمیزکردن پوست اطراف پروتز، چشمان خود را ببندید و دستمال را به سمت بینی خود بکشید. تمیزکردن پوست رو به بیرون می‌تواند منجر به بیرون‌آمدن پروتز شود.
• به هنگام حرف‌زدن با کسی چانه خود را به سمت او بگیرید. برای طبیعی‌بودن ظاهر چشمان خود را حرکت‌ندهید بلکه تنها سر و شانه‌ها را تکان‌دهید.
• چشمان مصنوعی خود را لای دستمال کاغذی نگذارید زیرا ممکن‌است که بصورت اتفاقی آن را دور بیندازید.
• برای نظافت پروتز چشم از هر نوع مواد تمیزکننده، مواد ضدعفونی‌کننده یا الکل استفاده‌ نکنید. زیرا ممکن‌ است که این مواد شیمیایی به پروتز و کاسه چشم آسیب برساند.
• برای از بین بردن پروتئین جمع‌ شده از روی پلک‌ها و مژه‌ها آنها را با یک دستمال مرطوب و گرم خیس‌ کنید.

جلا دادن پروتز چشم مصنوعی 

---

پزشکان توصیه‌می‌کنند که هر ۶ ماه یک بار پروتز چشم را بصورت حرفه‌ای جلا دهید. جلا دادن مستمر پروتز چشم باعث راحتی و کاهش تراوش مخاطی شده و ظاهری طبیعی‌تر به پروتز می‌دهد. جلا دادن پروتز خراش‌ها، رسوبات پروتئینی و باکتری‌ها موجود را از روی سطح پروتز از بین می‌برد. در طول این جلسه درمانی، پزشک بافت‌های چشم شما را معاینه‌ می‌کند تا از سلامت و نصب صحیح پروتز شما مطمئن‌شود.

برخی از علائمی که نشان‌دهنده‌ی نیاز به جلا دادن پروتز چشم هستند شامل موارد زیر می‌باشد:

• پلک‌های تحریک‌پذیر یا خارش‌دار
• افزایش آب ریزش یا ناراحتی چشم
• تغییر در ظاهر پروتز

تعویض پروتز چشم مصنوعی 

---

 

با توجه به تغییرات بافت، جابجایی ایمپلنت، نفوذ باکتری یا فروپاشی سطح اکریلیک باید هر ۵ سال یک بار پروتز چشم تعویض‌‌شود. به علت رشد آناتومیک کودکان پروتز چشم در بین آنها باید زود به زود عوض‌شود.

برخی از علائمی که نشان‌می‌دهد پروتز چشم باید تعویض شود عبارتند از:

• افزایش آب‌ریزش
• خشکی یا ناراحتی چشم
• عفونت‌های مکرر
• افتادگی پلک‌ها
• تغییر در ظاهر پروتز

سوالات متداول 

---

هر چند وقت باید برای چکاپ پروتز چشم به پزشک مراجعه کنیم؟

بهتر است هر 12 تا 18 ماه یک بار، سلامت چشمتان را چک کنید. این کار به پزشک کمک می‌کند تا فرسودگی و پارگی‌ها را بررسی کرده، چشمتان را به طور حرفه‌ای تمیز و پولیش کند.

بعد از یک سال یا حتی بعد از چند ماه، متوجه خواهید شد که چشمتان حتی شاید ترشح بیشتری داشته باشد، این به معنای آن است که باید برای چکاپ چشمتان زودتر به پزشک مراجعه کنید.

پروتز چشم تا چه مدت دوام دارد؟

با تمیز کردن مداوم و مراقب درست، پروتز چشمتان می‌تواند برای سال‌ها و حتی چند دهه سالم بماند.

تا چه مدت می‌توانم پروتز چشم را در چشمم داشته باشم؟

پروتز چشم را، در صورتی که راحت هستید، می‌توانید برای تمام روز در چشمتان داشته باشید. فقط برای چند لحظه لازم است آن را بیرون آورید و تمیز کنید.

چطور میتوانم چشمم را با داشتن چشم مصنوعی تکان دهم؟

پزشک برای تسهیل حرکت با استفاده از بافت چشم، پروتزتان را به عضلات متصل می‌کند. این به شما کمک می‌کند چشم‌های مصنوعی خود را به صورتی طبیعی‌تر حرکت دهید، البته یک پروتز چشم همیشه همانند یک چشم طبیعی حرکت نمی‌کند.

بعد از جراحی برداشتن چشم، چه انتظاری باید داشت؟ 

جراحی برداشتن چشم معمولاً یک عمل سرپایی است. اغلب می‌توانید در همان روز به خانه بروید.

احساس درد در ناحیه‌ی آسیب‌دیده معمول است. در چنین مواردی مصرف داروهای بدون نسخه برای اکثر بیماران مفید است، البته پزشک ممکن است داروهای مسکنی را برایتان تجویز کند.

برای دو الی چهار هفته بعد از عمل، باید کارهایی مانند شنا کردن، ورزش، بلند کردن اجسام و سایر فعالیت‌های بدنی سخت را محدود کرد. باید از بانداژ روی چشم خود مراقبت کنید و تا زمانی که جراح این کار را توصیه می‌کند آن را ادامه دهید.

این جراحی ممکن است با خطرات و عوارض جانبی مانند افتادگی پلک، عفونت، خونریزی و زخم همراه باشد. برای مقابله با برخی از این عوارض جانبی شاید نیاز باشد که از قطره‌های مخصوص چشم استفاده کنید.

آیا ممکن است بعد از سازگار شدن پروتز چشم در جای خود، مشکل و عوارضی پیش بیاید؟

پروتز چشم جدید شما ممکن است احساس ناراحتی یا تنگی کند. همچنین ممکن است هنگام استفاده، خصوصاً در هوای سرد، مقداری ترشح داشته باشید. اگر در مکانی کار می‌کنید که گرد و غبار وجود دارد، انتظار ترشح بیشتر از حد معمولی را داشته باشید.

چه موقع چشم مصنوعی در چشم‌مان قرار خواهد گرفت؟ 

ممکن است شش تا ده هفته طول بکشد تا تورم کاهش یابد. سپس به تکنسین ساخت پروتز چشم (ocularist) مراجعه خواهید کرد تا پروتز چشمتان آماده کند.

این پروتز چشم، حدود سه تا چهار ماه پس از بهبودی محل چشمتان بعد از عمل جراحی برداشتن چشم (تخلیه‌ی چشم)، در سوکت چشم شما قرار خواهد گرفت.

آیا چشم مصنوعی از شیشه ساخته شده است؟ 

اگرچه هنوز هم بسیاری از افراد به پروتز چشم یا چشم مصنوعی، چشم شیشه‌ای ("glass” eyes) می‌گویند، امروزه این چشم‌ها در واقع اکریلیکی هستند؛ و همچنین این پروتزهای چشم گرد نیستند. در حقیقت، فقط قسمت قابل مشاهده چشم گرد می‌شود. حدود چهار تا شش هفته بعد از عمل جراحی چشم، می‌توانید به تکنسین ساخت پروتز چشم (Ocularists) مراجعه کنید تا پروتز را برای شما آماده کند. Ocularists تکنسین‌هایی هستند که چشم‌های مصنوعی را متناسب و شکل می‌دهند و عنبیه‌های رنگی و مردمک‌ها را به آن‌ها اضافه می‌کنند. این تکنسین‌ها نه‌تنها باید با جنبه‌های فنی شکل دادن و جاگذاری پروتز چشم آشنا باشند، بلکه همچنین باید هنرمندان ماهری باشند که می‌توانند چشم‌هایی بسازند که به نظر طبیعی بیایند.

چرا چشم‌های مصنوعی را باید تعویض کرد؟ 

بعد از مدت زمانی، تغییراتی در شکل سوکت ایجاد می‌شود که پروتز دیگر نمی‌تواند به خوبی در جای بماند؛ بنابراین، ممکن است حالت پلک ها نسبت به چشم دیگر متفاوت شود. همچنین ممکن است حرکت پروتز چشم کاهش یابد. پروتز قدیمی ممکن است مواد مترشحه از سوکت را جذب کرده و باعث ترشح و سوزش مداوم شود.

پروتزهای چشمی "pegged (متخلخل)" یا " integrated" چیست؟ 

برخی از انواع کاشت ها متخلخل هستند. این مواد امکان رشد بافت درون ایمپلنت را فراهم می‌کنند. گاهی اوقات، یک "پگ" (peg) کوچک توسط چشم پزشک در پروتز قرار می‌گیرد که می‌تواند میزان حرکت بیشتری را برای پروتز فراهم کند. امروزه این روش pegging، به خاطر عوارض بی‌شماری که می‌تواند به همراه داشته باشد، بندرت انجام می‌شود.

آیا این روند با درد همراه است؟

قطعاً نه! در حقیقت کل مراحل این پروسه بدون درد و بسیار راحت طی خواهد شد.

چگونه می‌توانم راحتی چشم مصنوعی خود را افزایش دهم؟ 

قطرهای چشمی روان کننده (مانند اشک مصنوعی) باعث رفع خشکی و سوزش چشم می‌شود که ممکن است با داشتن پروتز چشم این مشکلات تجربه کنید. به جای اینکه چند قطره را به یکباره در به چشمتان بریزید، قطره‌ها را به آرامی با انگشت خود در سطح پروتز پخش کنید. می توانید هر چند وقت که نیاز دارید از قطره‌ها استفاده کنید.

در صورت گم کردن با شکستن پروتز چشم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ 

از پروتز شکسته یا لب پر شده استفاده نکنید. این کار باعث ناراحتی خواهد شد و ممکن است به سوکت آسیب وارد کند. در صورت از گم شدن یا شکسته شدن چشم مصنوعی، توصیه می‌شود بلافاصله یا متخصص خود تماس بگیرید تا مشخص شود آیا به پروتز جدید یا ترمیم نیاز است یا خیر. برای تعبیه‌ی پروتز چشم متناسب برای بیمار بعد از برداشته شدن چشم، سوکت باید فقط برای مدت زمان کوتاهی تهی بماند.

هزینه‌ی تهیه چشم مصنوعی چقدر است؟ 

بسیاری از بیماران در مورد هزینه‌ی پروتز چشم سؤال می‌کنند. هزینه چشم پروتز می‌تواند بسیار متغیر باشد. اگرچه این هزینه باید با مدت زمان صرف شده در ساخت پروتز چشم مرتبط باشد. آیا متخصص ساخت پروتز چشم مصنوعی، عنبیه را به صورت دستی رنگ می‌کند، یا از تکنیک‌های دیجیتال استفاده می‌کند؟ فناوری دیجیتال می‌تواند میزان زمان صرف شده در تولید پروتز چشم را تا حد بسیار زیادی کاهش دهد. علاوه بر این، فناوری دیجیتال باعث افزایش کیفیت پروتز می‌شود.

یکی دیگر از عوامل تعیین هزینه پروتز چشم این است که وضعیت چشم یا سوکت موجود چگونه است؟ هزینه‌ی این درمان پیچیده در طی چند ماه و شاید انجام جراحی و مسافرت، می‌تواند متغیر باشد. با این حال، این هزینه بر اساس زمان و مواد به کار رفته بسیار متفاوت است.

درخشانی09158883221

لارنگوسکوپ و کاربردهای آن چیست؟

لارنگوسکوپ و کاربردهای آن چیست؟

 

یکی از تجهیزاتی که برای دسترسی به راههای هوایی مورد استفاده قرار می گیرد لارنگوسکوپ می باشد.

لارنگوسکوپ وسیله ای داسی شکل است که بیشتر برای لوله گذاری استفاده می شود. شما در این مطلب با تمام کاربردها و جزئیات لارنگوسکوپ آشنا می شوید.

لارنگوسکوپ، فواید بسیاری در زمینه‌های هوشبری و مراقبت‌های ویژه دارد. همچنین می‌تواند دید شفاف و واضحی را از مسیر هوایی بیمار با لوله‌گذاری سریع فراهم کند. لوله‌گذاری به منظور قرار دادن لوله تراشه در نای بیمار برای کمک به تنفس انجام می شود. امروزه لوله تراشه به ابزاری استاندارد در زمینه باز کردن مسیرهای هوای تبدیل شده است. زیرا به ریه‌ها این امکان را می‌دهد که با فشارهای تهویه بیشتری باد شوند و از آسپیره شدن مسیر هوایی جلوگیری می‌کند.

 

    آشنایی با لارینگوسکوپ Laryngoscope) )

حنجره ( (Larynx) قسمتی از راه هوائی است که بین دهان و نای ( (Trachea) قرار دارد و به عنوان “تارهای صوتی” نیز شناخته شده است. زمانی که بیمار به تنفس مصنوعی نیاز دارد، یک لوله به نام “لوله داخل شونده به نای” از طریق دهان یا بینی، وارد نای می‌شود. وقتی لوله کاملا درون نای قرار گرفت، پزشک با استفاده از لارینگوسکوپ، زبان را به آرامی به سمت بالا هدایت می‌کند تا بتواند از درستی مسیر لوله و هدایت صحیح لوله به سمت ریه‌ها اطمینان حاصل کند.‌ لارینگوسکوپ شامل دو بخش است: دسته و تیغه.

تیغه را بر روی پایه scope قرار داده و دو قسمت را محکم به هم وصل کنید. تیغه را در دهان فرد از سمت راست زبان قرار داده و به آرامی زبان را به سمت چپ حرکت دهید. تیغه را به عقب دهان فرد پیش ببرید تا اپی گلوت فرد را ببینید.

 

    انتقال دستگاه از اتاق عمل

هدف: انتقال به منطقه آلایش زدایی

بعد از استفاده ،در اسرع وقت دستگاه را پاک کنیـد چـرا کـه تـاخیر طولانی مدت سبب خشک شـدن و چسبیـدن مـواد بـاقـی مانده از بیمار روی سطح آن می شود. این ذرات باید با مواد گندزدای قوی تمیز شوند.

 

  جداسازی قطعات

 هدف: جداسازی تیغه و دسته جهت گندزدایی

تـیـغـــه را از دسـتـــه جـــدا کـنـیـــد. بـسـتـــه بــه نــوع لارینگوسکوپ (فیبر نوری و…) لامپ و یا لوله فیبر نوری را بردارید. در برخی مدل‌ها، لوله نوری تـوسـط تیغـه احـاطـه شـده و امکـان جـدا کردن آن وجود ندارد. باتری‌ها را از روی دسته بردارید. در برخی مدل‌ها، باتری‌ها توسط استرلیزاسیون بخار جـدا مـی‌شـونـد. مـراجعه به دستورالعمل سازنده ارجعیت دارد.

 

    تمیز کردن

هدف: حذف مواد باقی مانده و کاهش تعداد میکروارگانیسم‌ها از روی دسته و تیغه

پارچه تمیزی را در ظرف آب که حاوی ۳ تا ۵ قـطــره صــابــون ضــد بــاکـتــری اسـت، قـرار دهـیـد. باتری‌های را از دستگاه خارج کرده و کل دستگاه را به مدت ۲ دقیقه در آب صابون فرو برید. سپس با استفاده از مسواک، تیغه را تمیز و از پارچه برای برداشتن هرگونه ترشحات موجود بر روی scope اتـصـالات تـیـغـه و دسـتـه اسـتـفـاده کنید. در ظرف دیـگـری مـقداری الکل ریخته و دستگاه را در آن غوطه ور سازید و اجازه دهید یک ساعت در همین وضعیت بماند. سپس آن را خارج کرده و بر روی حوله‌ای تمیز قرار دهید تا کاملا خشک شود.

    استرلیزاسیون و ضدعفونی قوی

هدف: جلوگیری از انتقال بیماری در طول لارینگوسکوپی و از بین بردن هر گونه میکروارگانیسم باقی مانده از مرحله قبل

اگـر استریل کردن تیغه و دسته توسط شرکت سازنده منع شده باشد، استرلیزاسیون را در دمای پایین مثلا با استفاده از اکسید اتیلن انجام دهید. در بـرخـی مـدل‌هـا بـرچسبـی با عنوانsteam-autoclavable” ” درج شده است، قرار دادن این دستگاه‌ها در معرض استریل بخار می‌تواند نتایجی از جمله کاهش عملکرد آن و آسیب جدی را به دنبال داشته باشد. برای ضدعفونی، دسته و تیغه را به طور کامل در مــایــع شـیـمیـایـی گنـدزدای ذکـر شـده در دفتـرچـه راهنمای دستگاه قرار دهید. البته به جز مواردی که قراردادن کامل آن‌ها منع شده است. سپس دسته و تیغه را با آب شست و شو دهید. بعد از این مرحله، به کمک حوله یا پارچه‌ای تمیز و بدون پرز دسته و تیغه را کاملا خشک کنید.

 

    نکات قابل توجه

اگر بعد از تمیز کردن دستگاه و اتصال مجدد تیغه به دسته، لارینگوسکوپ مشکل داشت راه‌هایی جهت رفع آن وجود دارد:

اگر هیچ نوری مشاهده نمی‌شود، چند احتمال می‌تواند وجود داشته باشد:

1)     لامـپ به درستی در جای خود قرار نگرفته باشد

2)     باتری دستگاه تمام شده

3)     کنده شدن کروم روی تیغه

    راه حل‌ها

     از باتری‌های جدید استفاده کنید.

     لامپ را تعویض کنید.

در صــورتــی کــه لارینگوسکوپ هـنــوز کـار نمی‌کند، مسیر الکتریکی باید بررسی شود. Electrical meter بهترین وسیله برای بررسی این موضوع است اما اگر شما به این چنین وسیله‌ای دسترسی ندارید، روشی دیگر و ساده‌تر پیشنهاد می‌شود. یک قطعه سیم به طول ۶ اینچ را برداشته و هر دو انتهای عایق آن را لخت کنید. یک انتهای سیم را دور لامپ چراغ قوه ببندید سپس پایه لامپ را به سمت بالا (ترمینال مثبت) باتری و سر دیگر را به سمت پایین (ترمینال منفی) نگه دارید. لامــپ در صـورت عبـور جـریـان روشـن خـواهـد شد.

درخشانی09158883221

استپلر پوستی

استپلر پوستی

استپلر پوستی ابزاری می باشد که در جراحی برای بستن زخم ها و برش های ایجاد شده در حین عمل، استفاده می شود.

در صورت ایجاد هر گونه زخم به طور ناخواسته یا ایجاد برش  هنگام انجام عمل جراحی ، اولین فکری که به ذهن هر شخص می رسد انجام بخیه در آن قسمت می باشد اما در صورتی که نیاز به بستن سریع زخم باشد، بهترین گزینه برای این کار استفاده از استپلر می باشد.

استپلر پوستی یک جایگزین عالی برای بخیه می باشد. با استفاده از این استپلر می توان محل ایجاد زخم را به راحتی و خیلی سریع بست که این نیز باعث می شود که پزشک با آرامش بیشتر به کار خود ادامه دهد.

مطالعات نشان می دهد که استفاده از استپلر باعث می شود که بستن زخم 5 یا 6 دقیقه کمتر از زمان لازم برای بخیه، انجام شود. احتمال عفونت محل زخم پس از عمل نیز به طور قابل توجهی کمتر است. این استپلر هم در داخل بدن و هم روی پوست قابل استفاده می باشند.

استپلر پوستی مانند منگنه کاغذ عمل می کند، به این صورت که ابتدا دو طرف پوست محل زخم در راستای هم قرار می گیرند، سپس با استفاده از استپلر دو لبه را به سمت یکدیگر خم می کند و آنها را با استفاده از منگنه های استریل به یکدیگر متصل می کند.

البته این منگنه ها تا ابد در محل زخم باقی نمی مانند و تقریباً 4 الی 14 روز بعد از عمل با استفاده از دستگاه مخصوص برداشته می شوند.

مزایای استفاده از استپلر پوستی

• از بین رفتن جای زخم و زیبایی بیشتر پوست
• اتصال دقیق تر لبه های پوست
• اندازه کوچک و وزن کمتر برای استفاده ی راحت تر
• استفاده راحت
• فشردگی کمتر پوست
• عملکرد قابل اطمینان
• بستن سریع زخم و جلوگیری از خونریزی
• احتمال عفونت کمتر
• درخشانی09158883221

ماشین بیهوشی

دستگاه بیهوشی ترکیبی از گازها و بخارات را به بیمار انتقال می دهد که میزان این گازها بر اساس سطح هوشیاری یا سطح بیهوشی بیمار حین عمل جراحی متغیر است.

 

مقدمه

واژه "بیهوشی" به از بین رفتن کامل حس درد گفته می شود.در بیشتر عملهای جراحی که روزانه انجام می شوند انجام بی حسی یا بیهوشی اجباری بوده و انجام عمل بدون آن غیر ممکن و غیر قابل تحمل است. نحوه اثرگذاری این دارو ها از طریق سیستم عصبی بوده که سبب می شود بیمار درد را احساس نکند. بیهوشی به دو صورت می باشد : "عمومی" که در این حالت بیمار در خواب عمیق بوده و متوجه هیچ تحریک خارجی نمی شود و "موضعی" که در این نوع از بیهوشی تنها احساس درد در ناحیه مورد جراحی از بین می رود و این کار با استفاده از تزریق انواع خاصی از داروها در قسمت مورد نظر صورت می گیرد.این داروهای بهوشی به حالت بخار ( مانند اتر و هلوتان ) یا به حالت گاز( مانند سیکلوپروپان که قابل اشتعال است ) می باشند.

دستگاه بیهوشی ترکیبی از گازها و بخارات را به بیمار انتقال می دهد که میزان این گازها بر اساس سطح هوشیاری یا سطح بیهوشی بیمار حین عمل جراحی متغیر است.

ساختار دستگاه

گازی که توسط دستگاه بیهوشی به بیمار داده می شود ترکیبی از اکسیژن (O2) و مخلوط گازی شامل ماده بیهوشی تبخیر شده، N2o، هوا و سایر گازهای پزشکی است که تنفس را برای بیمار راحت می کند. با استفاده از این ترکیب گازی ، دستگاه علاوه بر بیهوش کردن مریض ، به تنفس در زمان بیهوشی و کاهش و کنترل خطرات بیهوشی و آسیب های محتمل برای بیمار، کمک می نماید.

قسمتهای مختلف دستگاه بیهوشی عبارتند از:

1-    Yokes: قسمتی که کپسول یا لوله کشی گاز به آن متصل می شود.

2-    کاهنده فشار : قسمتی است که فشار بالای گاز ورودی را کم می کند و به صورت یک فشار ثابت به دستگاه وارد می کند.

3-    ولو کنترل: توسط تعدادی فلومتر که غابا به صورت روتاری کار میکنند حجم تمام گازهایی را که در ادامه مسیر با هم ترکیب ی شوند کنترل می کند.

4-    تبخیر کننده (وپورایزر): دارای انواع مختلفی هستند و کار تبخیر مایع بیهوشی را انجام می دهند.

5-    ترکیب گازها و داروی بیهوشی: این ترکیب ها به وسیله دو لوله خرطومی ، در ولوها (یکی دمی و یکی بازدمی) و ظرف حاوی سودالایم به بیمار می رسد.

6-    ماسک که به صورت بیمار متصل می شود.

چهار زیر مجموعه اصلی ماشین بیهوشی عبارتند از:

سیستم ترکیب گاز/بخار، مدار تنفس، ونتیلاتور و سیستم تخلیه گاز

بیمار با تنفس ترکیبی از اکسیژن ، مایع بیهوشی ، N2O و دیگر گاز ها بیهوش می شود.از آنجا که ماده بیهوشی به دلیل کم کردن تحرکات عضلات شکمی باعث کاهش تعدا تنفس می شود باید توسط ونتیلاتور یا آمبوبگ دستی عملیات تنفس مصنوعی صورت گیرد. تعدادی مانیتور و آلارم نیز وجود دارد که مواردی مانند درصد اکسیژن ، جریان هوا ، فشار ، حجم هوای ورودی به ریه ها و ... را نمایش می دهند و در صورت خارج شدن از رنج مطلوب آلارم می دهند. از مانیتورهای دیگری نیز برای اندازه گیری و نمایش علائم حیاتی بیمار در کنار دستگاه استفاده می شود.

وجود مقدار کمی از ماده بیهوشی در هوای اتاق  باعث بروز خطراتی چون سقط جنین ، تولد نامتعارف ، عامل تومور و نارسایی در توانایی های جسمی و ذهنی پرسنل حاضر در اتاق می شود ، بنابراین در تمامی اتاق های عمل باید از سیستم های تخلیه استفاده گردد.

به دلیل حیاتی بودن گازهای اکسیژن و N2O و مصرف بالای آنها در بیمارستان ها ، غالبا در مراکز مخازن ذخیره ای برای نگهداری این گازها جود دارد که برای دستگاه هایی مانند بیهوشی و یا ونتیلاتور به صورت مستقیم گاز توسط لوله کشی از این مخازن به دستگاه منتقل می شود.

با توجه به وجود داروهای مختلف بیهوشی ، دستگاه های وپورایز مختلفی وجود دارند و گاها یک دستگاه بیهوشی تا 3 دستگاه وپورایزر دارد و این امکان وجود دارد که در صورت نیاز هر یک از وپورایزها فعال شود.

مشکلات کاربری دستگاه

قبل از استفاده از دستگاه باید تست های مربوط به عدم وجود نشتی ، اتصال صحیح مدار تنفس و شلنگ تخلیه صورت گیرد. آمورش کارکنان نیز در زمینه کار با دستگاه ، شیوه های جلوگیری از آلودگی ، نگهداشت دستگاه و ... انجام گیرد.

نکات خرید دستگاه

آموزشهای اپراتوری و نگهداری دستگاه ، کاربری راحت ، خدمات پس از فروش مناسب ، شامل سرویس های دوره ای منظم و در دسترس بودن قطعات از نکاتی است که باید هنگام خرید به آنها توجه گردد.

سیستم تخلیه باید دارای مکانیزمی برای فشار کمکی باشد تا خللی در عملکرد سیستم صورت نگیرد.

درخشانی09158883221